Czym są okresy lękowe?

Każdy właściciel, który obserwował dorastanie swojego czworonożnego przyjaciela zgodzi się, że psie maluchy rosną w niesamowitym tempie. W mgnieniu oka łysy, mięciutki brzuszek pokrywa się sierścią, a mleczne zęby przypominające igiełki szybko ustępują miejsca solidnemu uzębieniu godnemu dorosłego czworonoga. W tym okresie szczenięta przechodzą nie tylko imponującą przemianę fizyczną, ale także fizjologiczną, której efektem są tzw. okresy lękowe. Gwałtowne i częste zmiany hormonalne na danym etapie życia naszego pupila mogą wpłynąć na to, jakim psem będzie w przyszłości. Dlatego warto wiedzieć czym są okresy lękowe, kiedy występują i jak w takich momentach powinien zachować się odpowiedzialny opiekun.

OKRESY LĘKOWE - CZYM SĄ?

Okres lękowy to taki czas w życiu naszego czworonoga, kiedy jest on wyjątkowo podatny na wszelkiego rodzaju nieprzyjemne doświadczenia. Ponieważ w jego organizmie zachodzi wiele zmian, pozostaje on pod wpływem stresu, co może skutkować wzmożoną lękliwością i nieufnością wobec nowych miejsc, ludzi i zwierząt. Jeśli w tym czasie naszego pupila spotka jakaś trauma, może to rzutować na resztę jego życia. Na przykład, jeśli szczenię przechodzące okres lękowy zostanie pogryzione przez dużego psa, jako dorosły osobnik może bać się dużych psów do końca życia. Dlatego właśnie każdy właściciel powinien uważnie obserwować swojego szczeniaka, aby na tym szczególnym etapie rozwoju zadbać o jego komfort psychiczny i fizyczny.

KIEDY WYSTĘPUJĄ OKRESY LĘKOWE?

Zwykle wyróżniamy cztery okresy lękowe. Pierwszy z nich przypada na bardzo wczesny etap życia szczeniaka, ponieważ pojawia się już między ósmym a dziesiątym tygodniem. Dlatego też nie zaleca się zabierania szczeniąt od matki przed lub w trakcie trwania tego okresu, ponieważ takie traumatyczne przeżycie może skutkować np. lękiem separacyjnym i innymi problemami behawioralnymi. Drugi okres lękowy, który większość małych psów przechodzi już w nowym domu, ma miejsce między siedemnastym a dwudziestym pierwszym tygodniem życia. To właśnie wtedy świeżo upieczeni właściciele powinni wyjątkowo uważać na swojego pupila oraz wykazać się wyrozumiałością, jeśli z natury śmiały pies odmówi przywitania gości i schowa się w kącie. Trzeci okres lękowy przypada na czas między dziewiątym a dziesiątym miesiącem życia dorastającego czworonoga. Podobnie jak przy drugim okresie lękowym, jako nowi opiekunowie, powinniśmy być bardzo czujni i bacznie obserwować naszego psiego podopiecznego. Zdaniem Turid Rugaas, autorki wielu popularnych publikacji dotyczących treningu z psem i psiego behawioryzmu, jest to jeden z najtrudniejszych okresów lękowych. Jeśli w tym czasie naszego pupila spotka coś wyjątkowo traumatycznego, będzie nam niezwykle trudno wyprowadzić go z tego lęku. Czwarty, i zarazem ostatni, okres lękowy przypada na bardzo trudny dla psa okres dorastania, czyli trzynasty i czternasty miesiąc życia. To właśnie wtedy nasz pupil może zacząć zachowywać się irracjonalnie, stać się bardziej lękliwy i wycofany. W tym bardzo trudnym okresie naszemu czworonożnemu przyjacielowi przyda się szczególne wsparcie, tak więc powinniśmy wykazać się szczególną wyrozumiałością.

ROLA WŁAŚCICIELA W CZASIE OKRESU LĘKOWEGO

Niestety, podobnie jak u ludzi, tak i u psów, nie ma złotego środka, który zaradziłby wszystkim negatywnym efektom wynikającym ze zmian hormonalnych w okresie dojrzewania. Innymi słowy, musimy po prostu przeczekać okresy lękowe, które występują u dorastających szczeniąt. Co więc może zrobić właściciel, aby choć trochę ulżyć psiemu nastolatkowi? Najważniejsze jest, aby świeżo upieczony opiekun wykazał się wyrozumiałością i na tym wyjątkowo trudnym etapie rozwoju wspierał pupila. Pamiętajmy, aby nie zmuszać czworonoga do witania innych ludzi lub zwierząt, odwiedzania nieznanych mu miejsc lub wykonywania innych, stresujących dla niego czynności. Dbajmy o to, aby w czasie tych trudnych okresów czuł się komfortowo i wiedział, że ma w nas oparcie. Możemy też próbować wzmocnić jego pewność siebie, poprzez np. zabawy węchowe.

W organizmie dorastającego szczeniaka zachodzi wiele, często bardzo gwałtownych, zmian fizjologicznych. Skutkiem tych wahań są okresy lękowe, w trakcie których świeżo upieczeni właściciele powinni być wyjątkowo czujni. Dbajmy o to, aby w tym wyjątkowo trudnym czasie nasz psi maluch miał zapewniony komfort fizyczny i psychiczny oraz aby nie spotkały go żadne traumatyczne wydarzenia. Każdy z nas pamięta, jak stresujący i dziwny był dla niego okres dojrzewania, a przecież czworonożni nastolatkowie nie różnią się pod tym względem od ludzi. Warto więc być wyrozumiałym i wspierać pupila pomimo jego irracjonalnego zachowania. Nasz wysiłek na pewno zostanie nagrodzony – jeśli pies zrozumie, że w trudnych momentach może na nas polegać, jego zaufanie do opiekuna wzrośnie. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że wyjątkowa przyjaźń łącząca nas i naszego czworonoga będzie mocna już od pierwszych miesięcy jego życia.

ŁAPA!